Een Blonde Boulee in Indonesie
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Eva
29 April 2013 | Indonesië, Batavia
Lieve allemaal,
Eindelijk een berichtje vanuit Indonesie! Inmiddels ben ik namelijk alweer een ruime maand in dit gekke, geweldige, warme en drukke land!
Wat een andere wereld dan OZ zeg, niet normaal!
Ben echt aanbeland in Azie hoor, met een taxi chauffeur die de hele rit alleen maar Indonesisch tegen me heeft lopen praten, alle ogen die op me gericht zijn, de warme deken die je over je heen krijgt wanneer je het vliegveld uitloopt en natuurlijk het crazy verkeer.
Ik had in het begin echt even een cultuurshock!
Ze maken van een tweebaansweg een vierbaansweg, ze halen aan alle kanten in en toeteren er op los, welkom in Indonesie het land van de eeuwige glimlach!
Goed, vandaag is mijn laatste dag hier in het weeshuis, waar ik de afgelopen tijd vrijwilligerswerk heb gedaan. Een super ervaring!
Ik ben ontzettend gastvrij ontvangen, de meisjes hebben voor me gezongen, prachtig en ontroerend!
De eerste keer dat ik binnen liep tijdens het eten keek echt iedereen me aan, alle ogen waren op me gericht, moest echt een beetje lachen!
Ik ben hier zo bijzonder voor de mensen, de kinderen aaien heel vaak over mijn blonde armhaar, zitten aan m'n haar en zwaaien of lachen altijd als ze me zien!
Ik val hier echt ontzettend op! Als ik naar buiten ga en de kinderen van de scholen spelen buiten, rennen ze allemaal achter me aan, zwaaien, roepen Miss Eva, raken me aan en volgen me zo ver ze kunnen!
Mijn bijnaam is dan ook "Bule" (toerist) en dat hoor ik elke dag wel een aantal keer!
Met Pasen had ik een hele ochtend voorbereid. Ik wilde met de kids eieren gaan uitblazen en ze daarna gaan schilderen. In het begin was het nog best lastig om een gaatje in het ei te prikken, maar toen hadden een paar jongetjes een manier bedacht om met hun tand er een gaatje in te tikken, super!
Echt geweldig, hoefde ik me daar geen zorgen meer over te maken!
Dat liep super goed, de kleine kinderen en meisjes heb ik aan het verven gezet.
De eieren zijn super mooi geworden, echt prachtig!
Daarna hebben we alle eieren verstopt en de kinderen mochten ze gaan zoeken. Dat was een grote chaos, maar ze vonden het geweldig!
Verder heb ik van alle uitgeblazen eieren die middag pannenkoeken met ze gebakken, echte ‘Dutch pancakes’, dat was een groot feest!
De kinderen hielpen super goed mee, met het beslag kloppen en alles klaarzetten. Ik heb een paar pannenkoeken voor gedaan en toen namen twee tantes het al weer van me over, geweldig!
We hebben ze belegd en prachtig versiert!
Er waren een paar kleine jongetjes die de pannenkoeken gingen meten met hun handen om te kijken welke groter was, echt geweldig heb zo gelachen! Je had echt de hoofdjes moeten zien van die kinderen, al die verheugde gezichtjes!
Geslaagde middag!
Elke dag is hier bijna wel een heerlijke regenbui met onweer. De eerste keer dat ik hier zo’n stortbui mee maakte had ik het zo warm en had ik echt zin om er in te gaan staan, dus ik als rare gekke bule ben er in gaan staan. Geweldig, ik was kliedernat en de kinderen vonden het prachtig! Alle kinderen kwamen van de tv vandaan om naar mij te kijken, ze vonden het geweldig!
Nu elke keer als er weer een flinke regenbui is vragen ze of ik er in wil gaan staan, haha!
Ik heb met de meiden gezongen en heb ik ze wat Engelse liedjes geleerd. En toen ik de volgende ochtend wakker werd hoorde ik een paar meiden het liedje zingen wat ik ze net die dag daarvoor had geleerd, beter kan niet!
Ook heb ik ze mijn bodypercusion geleerd en klapspelletjes op de tafel en ik zie het ze elke dag nog doen!
Verder help ik ze met Engels huiswerk, help ik mee koken, voetbal ik met de jongens wat ik echt geweldig vind! Doe spelletjes met ze, pingpongen, en leer ze het liedje ‘Tulpen uit Amsterdam’.
Zo vliegt de tijd voorbij en voor je het weet ben ik alweer thuis.
Morgen ochtend vroeg vertrek ik met de trein richting Bali. Dan gaat mijn laatste avontuur in, ben heel benieuwd hoe dat zal zijn!
Dus, zometeen weer afscheid nemen wat ik echt het lastigste vind van het reizen, maar goed het hoort erbij..
Mijn volgend blog zal denk ik het laatste zijn, want over een maand ben ik alweer thuis, niet te beseffen!
Jullie horen van me!
Veel liefs vanuit dit (te) gekke land!
Eindelijk een berichtje vanuit Indonesie! Inmiddels ben ik namelijk alweer een ruime maand in dit gekke, geweldige, warme en drukke land!
Wat een andere wereld dan OZ zeg, niet normaal!
Ben echt aanbeland in Azie hoor, met een taxi chauffeur die de hele rit alleen maar Indonesisch tegen me heeft lopen praten, alle ogen die op me gericht zijn, de warme deken die je over je heen krijgt wanneer je het vliegveld uitloopt en natuurlijk het crazy verkeer.
Ik had in het begin echt even een cultuurshock!
Ze maken van een tweebaansweg een vierbaansweg, ze halen aan alle kanten in en toeteren er op los, welkom in Indonesie het land van de eeuwige glimlach!
Goed, vandaag is mijn laatste dag hier in het weeshuis, waar ik de afgelopen tijd vrijwilligerswerk heb gedaan. Een super ervaring!
Ik ben ontzettend gastvrij ontvangen, de meisjes hebben voor me gezongen, prachtig en ontroerend!
De eerste keer dat ik binnen liep tijdens het eten keek echt iedereen me aan, alle ogen waren op me gericht, moest echt een beetje lachen!
Ik ben hier zo bijzonder voor de mensen, de kinderen aaien heel vaak over mijn blonde armhaar, zitten aan m'n haar en zwaaien of lachen altijd als ze me zien!
Ik val hier echt ontzettend op! Als ik naar buiten ga en de kinderen van de scholen spelen buiten, rennen ze allemaal achter me aan, zwaaien, roepen Miss Eva, raken me aan en volgen me zo ver ze kunnen!
Mijn bijnaam is dan ook "Bule" (toerist) en dat hoor ik elke dag wel een aantal keer!
Met Pasen had ik een hele ochtend voorbereid. Ik wilde met de kids eieren gaan uitblazen en ze daarna gaan schilderen. In het begin was het nog best lastig om een gaatje in het ei te prikken, maar toen hadden een paar jongetjes een manier bedacht om met hun tand er een gaatje in te tikken, super!
Echt geweldig, hoefde ik me daar geen zorgen meer over te maken!
Dat liep super goed, de kleine kinderen en meisjes heb ik aan het verven gezet.
De eieren zijn super mooi geworden, echt prachtig!
Daarna hebben we alle eieren verstopt en de kinderen mochten ze gaan zoeken. Dat was een grote chaos, maar ze vonden het geweldig!
Verder heb ik van alle uitgeblazen eieren die middag pannenkoeken met ze gebakken, echte ‘Dutch pancakes’, dat was een groot feest!
De kinderen hielpen super goed mee, met het beslag kloppen en alles klaarzetten. Ik heb een paar pannenkoeken voor gedaan en toen namen twee tantes het al weer van me over, geweldig!
We hebben ze belegd en prachtig versiert!
Er waren een paar kleine jongetjes die de pannenkoeken gingen meten met hun handen om te kijken welke groter was, echt geweldig heb zo gelachen! Je had echt de hoofdjes moeten zien van die kinderen, al die verheugde gezichtjes!
Geslaagde middag!
Elke dag is hier bijna wel een heerlijke regenbui met onweer. De eerste keer dat ik hier zo’n stortbui mee maakte had ik het zo warm en had ik echt zin om er in te gaan staan, dus ik als rare gekke bule ben er in gaan staan. Geweldig, ik was kliedernat en de kinderen vonden het prachtig! Alle kinderen kwamen van de tv vandaan om naar mij te kijken, ze vonden het geweldig!
Nu elke keer als er weer een flinke regenbui is vragen ze of ik er in wil gaan staan, haha!
Ik heb met de meiden gezongen en heb ik ze wat Engelse liedjes geleerd. En toen ik de volgende ochtend wakker werd hoorde ik een paar meiden het liedje zingen wat ik ze net die dag daarvoor had geleerd, beter kan niet!
Ook heb ik ze mijn bodypercusion geleerd en klapspelletjes op de tafel en ik zie het ze elke dag nog doen!
Verder help ik ze met Engels huiswerk, help ik mee koken, voetbal ik met de jongens wat ik echt geweldig vind! Doe spelletjes met ze, pingpongen, en leer ze het liedje ‘Tulpen uit Amsterdam’.
Zo vliegt de tijd voorbij en voor je het weet ben ik alweer thuis.
Morgen ochtend vroeg vertrek ik met de trein richting Bali. Dan gaat mijn laatste avontuur in, ben heel benieuwd hoe dat zal zijn!
Dus, zometeen weer afscheid nemen wat ik echt het lastigste vind van het reizen, maar goed het hoort erbij..
Mijn volgend blog zal denk ik het laatste zijn, want over een maand ben ik alweer thuis, niet te beseffen!
Jullie horen van me!
Veel liefs vanuit dit (te) gekke land!
-
29 April 2013 - 11:47
Tanja:
Laatste etappe lieverd. Zoveel rijkdom om in je hart te sluiten. Morgen als jij vertrekt naar Bali hangen de vlaggen hier uit ( voor jou!! Haha) . Geniet volop van zee zon en backpackers. Dikke kus tanja -
29 April 2013 - 12:35
Ran En Anya:
Hoi Eefje!
Wat een leuke bijnaam! Geweldig wat een impact je hebt op die kinderen..Geniet van je laatste weken want nu is het zo om (helaas :>( , maar deze ervaringen pakt niemand je meer af!
Lieve groetjes Anya en Ran -
29 April 2013 - 12:44
Wil En Wim Bots:
Dat was weer een leuk verhaal, Eva. Het wederzijds plezier werkt aanstekelijk. We zagen
het zo ongeveer voor ons. Wat heb jij de kinderen een leuke, aparte tijd bezorgd.
En nu op naar het volgende avontuur .
Dat is vooral veel cultuur!
En strand om lekker uit te rusen.
Liefs Wil en Wim -
29 April 2013 - 12:49
Willy-Anne En Jos:
dag Bule Bule,
Nog even en dan kom je superrijk (aan ervaringen) weer terug naar Nederland. Wat een prachtige verhalen had je nu ook weer.
Nog even lekker een Bule in Bali zijn - geniet ervan!
lieve groetjes uit een koud (met af en toe zon) Drenthe!
-
29 April 2013 - 14:24
Cees:
Hoi Bule Eva, te gekke ervaringen zo met die kids, wat heb je dan eigenlijk weinig nodig om elkaar te "zien"".
Geniet van je laatste etappe op Bali. met de trein gaat je ziel beter mee dan met vliegen.
veel liefs
Cees -
13 Mei 2013 - 12:46
Boudewien Sikking:
Lees nu pas jouw update.... en volgende week kom je alweer thuis!
Prachtig verhaal weer!
Wat een mooie win-win formule! Jij maximaal genieten en de kinderen ook!
Kon dat maar altijd zo zijn!
Sterkte met het laatste afscheid van deze unieke trip!!
dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
